October 16, 2016

I don't know where to start. Gusto ko lang magkwento ng mga nangyare sakin for the past few months na inactive ako sa blog ko.

May mga bagay din na di ko inaasahan na mangyare. At ayoko talagang mangyare. Nastroke si mommy. I needed to leave work para maalagaan ko siya ng mas maayos pero kinailangan ko din bumalik para matustusan ung mga kailangan naming dalawa. Mabili ung mga gamot at maintenance niya. Kelangan ko hatiin ung katawan ko sa tatlo. Bilang anak, bilang employee at para sa sarili ko.

At dahil good provider si Lord, super daming blessings in disguise ang natanggap namin ng mommy ko. Napromote pako sa trabaho ko. Mejo lumawak nga lang ung range ng work ko pero mas okay na din un. Pampadami na din ng experience ko sa resume para kahit dun man lang makabawi bawi ako.

Thanks God naman maganda ung response ng katawan ni mommy sa mga gamot, maintenance at theraphy niya kaya mas mabils ung recovery niya. Sobrang bait talaga ni Lord. Alam niyang kakayanin ko kaya binigay niya sakin ung ganung klaseng pagsubok.

Kami pa ba ng mommy ko. Pupunta pa kami niyan sa Europe eh.

So un na nga, marami talagang nangyare sakin netong mga nakaraang buwan. May mga nakilala ako, may mga bumabalik at may mga bumalik pero later on umalis din ulit. May mga nagpaparamdam pero ineenjoy ko lang muna lahat. Masaya din naman maging single.Marami kang pwedeng gawin na walang magbabawal sayo, walang magagalit at wala kang iniintindihin na sakit sa ulo. I've learn from my past experience na di mo kelangan idepende sa ibang tao ung happiness mo, ung buhay mo at buong pagkatao mo. Di kelangan paikutin mo ung buhay mo sa mundo nila kasi pag iniwan ka na, ikaw din ang kawawa. Nawalan ka na nga muka ka pang tanga.

Andami nang bago sakin after what happened samin ni Ruel. Marami akong natutunan na dati akala ko di ko kaya, na di ko sukat akalain na magagawa ko pala. Mas naging matured akong harapin lahat ng bagay na dumarating sakin. Mas pinagpaplanuhan ko na ng maigi ung buhay ko.

Oo, 23 pa lang ako pero ung responsibilities ko pang 30+  na. Eh ano naman? Wala naman sa muka. Hahahaha.

Ung love?

Di naman yan hinahanap eh. Kusa yan dadating sayo. Trust HIS perfect timing. Kung ibigay na edi pahalagahan pag hindi pa, antay lang natraffic lang un. Hahaha.

All that Im praying to God right now is good health. Para kay mommy at para na din sakin. Mas maraming blessings sa upcoming year.

Ung mga plano ko for next year nawa matupad. Un kasi talaga ung pangarap ko. And I'll do anything to make that happen. Di lang para sa sarili ko kundi para na din sa mommy ko.

At para sa usaping puso ko?

I'll leave that thing private for now. Ayoko muna ipagkekwento baka maudlot. All I know is masaya kami kahit sobrang layo namin sa isat isa. Bago pa lang naman kaya nagpapakiramdaman pa lang muna. Tsaka first time ko to and Im hoping this will work out.

I'm happy with him. (kita naman sa muka. ehem! hahaha)

Kung siya man ung binigay na or hindi pa nawa may matutunan kami sa isat isa.  May macontribute nawa kami sa growth naming dalawa.


Mahal niya ako.

Mahal ko siya pati ung extra luggage niya.





092416

Ang huling sampung minuto

February 20, 2016

59th monthsary ng MA-AL

"SANA"

Ano na kaya tayo ngayon kung sakaling di tayo naghiwalay? Pano kaya natin ise-celebrate ung araw natin na to? Sobrang saya siguro natin noh? Ung kahit walang wala tayo masaya pa din tayo kasi kasama natin ung isat isa. Binibilang pa din natin ung mga araw na pagsasamahan pa sana natin. 

Ito nanaman ung mga gabing naiisip pa din kita. Dinadalaw at minumulto pa din ako ng alaala mo. 

Naalala mo din kaya ako gaya ng pagalala ko sayo?

Malamang

Hindi na

Pero kahit ganun andito pa din ako. Ung dating ako na mahal na mahal ka, ung dating ako na hindi naman talaga umalis, inaantay ka pa din kahit alam kong di na darating pa ung oras na babalik ka. Na babalikan mo ulit ako. 

MAHAL NA MAHAL PA DIN KITA AL. 

Kung nasan ka man ngayon, kung ano man ung ginagawa mo, nawa masaya ka. 

I wish you all the happiness in the world LAB even though I am no longer its reason. 

I love you so much and I always will. 

Happy 59th monthsary LAB. 😔

P.S. Isang buwan na lang 5 taon na dapat tayo kung parehas lang tayo lumaban. Kung mas pinili lang natin ung tayo kesa sa ako at ikaw. Sayang. Tayo pa sana at hindi kayo. 😔

Ikaw pa din ang dulo, gitna at simula...

Ito ung isa sa mga gabi na sobrang hirap para sakin aminin sa sarili kong namimiss pa din kita. Na ikaw pa din pala sa kabila ng ilang buwan na wala ka. Mahirap siguro talaga kalimutan ung taong minsan ginawa mong buhay mo, ung taong tinuring mo nang mundo mo. Sa totoo lang di ko alam kung pano ko isusulat tong nararamdaman ko. Walang exact word/s para iexplain kung gaano pa din ako nasasaktan sa araw araw na pagising ko na hindi na ako ung mahal mo. Na sobrang huli na ung lahat para sating dalawa. Na wala nang chance maibalik pa ung 'tayo'. Na iniwan mo nako magisa sa kabilang mga pangakong binitawan natin sa isat isa. Sobrang nasasaktan pa din ako sa nangyare dalawa. Di ko ni minsan naisip na darating tayo sa puntong ganto na hindi na kita matuturing na sakin. Hindi ko naisip ni minsan na babangon ka na hindi ako ung nasa tabi mo. Na hindi akong tutupad sa mga pangarap mong sabay nating pinangarap at patuloy kong papangarapin hanggang sa mga oras nato. Di ko alam kung pano ko bibitawan ung alaala ko na kasama ka. Wala ni isang oras na hindi ka pumasok sa isip ko. Gusto kong humiling na nawa mabasa mo to baka sakali pang bumalik ka sakin kahit sa paraang awa pero kagaya nga ng sabi ko kanina, huli na ang lahat para satin. Sobrang huli na. Mahal na mahal kita wewe. God knows how much I really love you. How much you mean every little thing to me. Sobrang nasira ako ng nawala ka sakin. I wanted to do everything just to be with you again pero marami nang masasaktan. Alam ko masaya ka na sakanya. Un lang naman ung hiling ko simula pa noon eh, ung happiness mo. Kahit sa mga oras nato hindi na ako ung makakapagbigay nun sayo. Na hindi ka na sakin huhugot ng kasayahan sa pang araw araw mo. 

Sobrang miss na miss na kita wewe. Sa kahit anong ginagawa ko, sa pagkain na kinakain ko, sa mga lugar na pinupuntahan ko ikaw at ikaw pa din ung naaalala ko. Ive tried my very best commiting myself to other man out there pero ikaw pa din ung nakikita ko sa lahat. Ikaw pa din ung hinahanap ng mata, isip at puso ko. At dun ako nasasaktan kasi ung kaligayahan ko happiness na rin ng ibang tao at wala nakong pwedeng gawin pang remedyo dun. Gustong gusto kitang yakapin ng sobrang higpit ngayon kasi sobrang miss na miss ko na ung yakap mo sakin. Sobrang miss na miss na kita to the point na sobra na din akong nasasaktan sa nararamdaman ko. Araw araw kong dadalhin ung guilt na hindi ako naging matapang para habulin ka at magmakaawa na ayusin ulit natin ung relasyon natin. Sobrang nagsisisi ako na hindi ko ginawa ung mga bagay na pwede ko naman gawin para hindi ka mawala at hindi tayo masira. 

Sobrang hirap para sakin isulat tong nararamdaman ko dahil hindi ko alam na darating ulit ako sa puntong umiiyak akong nagsusulat. Isinusulat ko ung kung ano man ung nararamdaman kong sakit na di ko masabi sa kahit kaninong tao na nasa paligid ko. Sobrang hirap we. Sobrang hirap makita kang masaya na sakanya. Sobrang hirap aminin na sa kabila ng lahat ikaw at ikaw pa din ung laman nito. I am so sorry for still loving you this much. I am sorry. 

Nawa we, somewhere sa puso mo may onti pa ding pagasa mapatawad mo ako sa lahat lahat. Sa lahat ng mali at pagkukulang ko sayo at sa relasyon natin. Mahal na mahal pa din kita higit pa sa sarili ko. 

Ikaw pa din ung nagiisang lalaking papangarapin ko kahit alam kong sobrang labo na makasama kita hanggang sa dulo ng laban ko. Ikaw pa din ung gusto kong makasamang tumanda. Ikaw pa din ung lalaking gusto ko pagsisilbihan sa araw araw ng buhay ko, maging daddy ng mga magiging anak ko. Sayo ko pa din binubuo ung mga pangarap ko kahit alam kong sinasaktan ko lang ng paulit ulit ung sarili ko sa pagbuo nito. 

Anlaki ng regrets ko we dahil sa nangyare satin. Sobrang panghihinayang ung nararamdaman ko sa bawat minuto ng buhay ko ng simula ng mawala ka. 

Wag mo na lang siguro ipagdamot sakin na mahalin pa din kita kahit wala ka na. Mamahalin at mamahalin pa din kita sa paraang ikaw at ikaw lang. Ikaw lang ung lalaking bubuo ulit sa nasirang ako. 

I LOVE YOU SO MUCH RUEL. I REALLY LOVE YOU SO SO MUCH. 

Wala nakong ibang mamahalin kagaya ng pagmamahal ko sayo. 

"You will always be my one wish upon that star LAB/AL/BABYKO/WEWEKO"

Until I see you again my one great love...

2/16/16

The answer

DAN ACE MERCADO

BESTFRIEND

BRAD

BOY-FRIEND

I guess this is it. Finally made up my mind. Alam ko na ung sagot sa mga sarili kong tanong. By this time napagusapan na natin to at okay na rin tayo. 

Ano na nga ba ang "TAYO"?

I won't take risk of our friendship over anything. Alam ko ganun ka din. We value each other not just as friends but real partners. Naranasan natin maging tayo kahit sa sandaling panahon. God knows how happy I am with you pero sabi nga nila di lahat pwede maging perfect. Meron talagang magkukulang, meron talagang dapat may sumobra. Kaya kelangan marunong tayo maglevel ng kung ano dapat ung sosobra sa magkukulang. 

Ito na nga tayo.

Dumating na tayo sa huling tagpo.

Tanggapin na natin to.

Di naman talaga tayo sumuko. 

Pinahalagahan lang natin kung san tayo nagsimulang mabuo. 

K.A.I.B.I.G.A.N

Dito tayo mas magtatagal BRAD. Ang weak man aminin pero di ko kakayanin pag pati ikaw nawala din sakin. 

I can bear the pain of loosing my man but I cant bear the pain of loosing my bestfriend. 

Salamat. 

Salamat sa pagrespeto at pagiintindi sa kung ano ung nagpagdesisyunan natin Brad. 

You will always have that special place in my heart Dan. I know for real iba ka sa iba. Thank you so much Brad. Thank you. 💋

BRAD WILL ALWAYS BE BRAD NO MATTER WHAT. 👊

Still SINGLE....

And still very happy. ❤️😊👌

Newly displayed picture

#hairappreciationselfie

Dan Ace Mercado❤️

Bestfriend to lover. 

We started as best of friends. Nagkaroon ng sari-sariling partner then BOOM! Nagising na lang ako isang araw with the realization of: IM ALREADY INLOVE WITH MY BESTFRIEND. 

OO, maling mali. We are both committed. Siya kay veron ako kay ken. 

Ken was my next boyfriend right after ruel. Our relationship didn't work out dahil na rin siguro sa bilis ng mga pangyayari. Ken and I only lasted 5 weeks as a couple. Bigla ko na lang siyang di kinausap because I really can't bear watching him habang nakikipagbreak ako sakanya. Mahina ako. Baka di ko kayanin. Baka mas lalo ko lang siya masaktan pag pinatagal ko pa. 

Mali man pero I am slowly falling inlove with my bestfriend while kami pa ni Ken. I kept that feeling to myself because Im scared it might ruined our friendship as bestfriends. Ayokong mawala si Dan kasi mahalaga siya. Importante siya sakin. 

Until one day...

Bigla na lang ng nagpakita ng sweetness si Dan. Different kind of sweetness this time. Di ko alam pero masaya akong nararamdaman ko un sakanya. Hanggang sa tumagal ng tumagal mas madalas na kami ung magkasama kesa sila ni Veron knowing na magkasama pa sila sa trabaho ah. May mga times pa na tumatawag si Veron sakanya pero di niya sinasagot. Lagi niyang bukambibig...

"Hayaan mo na. Araw araw naman kami nagkikita. Pag oras mo na ikaw lang dapat. "

Oo, kinilig ako pero may side sa pagkatao ko na napapaisip. Ano ba talagang meron? Am I just assuming or may something talaga? May kakaiba eh. 

"Mahal na ata kita brad!"

Bigla ko na lang narinig sakanya yan out of nowhere. Nakakagulat. Nakakagulantang. I was so shocked to the extent na di ako nakasagot agad bigla. (Ugali ko kasi na barahin lagi siya)

Honestly, kinilig ako right after magsink in sakin ung sinabi niyang un. Ikaw ba naman. Mahal ka na pala ng taong gusto mo di ka pa kikiligin. WOW HEAVEN. Then, he made things clearer for me. Matagal na din pala siyang nakaramdam ng affection sakin. He didnt mind it also at first pero sabi niya nga lalong pinipigil, lalong nanggigigil. Natakot din daw siya na iwasan ko siya pag nalaman ko kaya tinago na lang daw niya. 

"Nahulog ako nung araw na umiyak ka sa harapan ko. Nakita ko kung pano ka magmahal. Nakita ko kung pano ka magbigay na halos pati sarili mo nakalimutan mo nang tirahan."

That was his exact words nung umamin siya sakin nung July. I was so happy that time I almost forgot about him and Veron.   At dahil nalaman ko na, umamin na din ako. I told him everything. 

Na mahal ko din siya. Na gustong gusto ko na din siya pero hindi pa din kami pwede...

Hindi pwede dahil kay Veron. 

Veron is such a nice person. Naging kaibigan ko na din siya kaya alam ko na mahal na mahal din niya si dan. Walang masamang tinanim si Veron kaya she doesn't deserve such treatment. Ang lokohin. 

We decided na pigilan na ung nararamdaman namin. Kahit mahirap. Kahit masakit. 

Masakit masaktan pero mas masakit makasakit. 

Nagpatuloy kami na parang walang nangyare. Na wala kaming nalaman. Walang napagusapan. 

We tried to control our feelings. Alam ni Lord yan. Pinigilan namin magusap ng magusap. Magkita ng magkita. Pero nauwi lahat ng pagpipigil sa wala. He broke up with Veron bago matapos ung July. 

Napakasinungaling ko naman kung sasabihin kong di ako masaya na parehas na kaming may freedom. 

Freedom to do what we really wanted to do. 

Sobrang masaya akong wala na rin kaming nasasagasaan. Wala kaming niloloko. Wala kaming pinagmumukang tanga. 

I thought after this ok na. Hindi pa din pala. I read a quote on twitter saying...

"Pag nainlove ka sa bestfriend mo dapat handa ka din mawala siya sayo. "

Napaisip ako pagkabasa ko niyan. 

Handa na ba akong mawala siya sakin anytime? Handa na ba akong mawala ung bestfriend ko sakin? Walang ngang forever diba. Yan ung natutunan ko after Ruel and I broke up. There's no such thing permanent in this world. Lahat pwedeng mawala. At di kami exception dun. 

"Kapalit ng OO ko ang pagkawala ng bestfriend ko. "

Akala ko madali lang ang lahat pagkatapos kong malaman na gusto na din pala ako ng bestfriend ko. Akala ko lang pala. Mas mahirap pala mastuck between sa gusto ko at kailangan ko. 

Gustong gusto ko na siya sagutin pero kailangang kailangan ko din ung bestfriend ko. 

Di nako naniniwala na pwede mong maging bestfriend ang boyfriend mo. Di lahat ng bagay pwedeng gustuhin niyong dalawa. May ilang bagay pa din na pagtatalunan niyo as a couple pero magkakasunduan mo ng bestfriend mo. Sino na lang ung bestfriend na tatakbuhan ko pag nagaway kami ng boyfriend ko kung ung mismong jowa ko ay ung bestfriend ko. Wala diba?!

Masakit man aminin pero alam ko sa pagkakaibigan kami mas magtatagal. 

Walang heartbreak

Walang disappointments

Walang sakit

Walang problema

"Ilang beses mo man ako talikuran. Iintayin ko pa din hanggang sa maging ready ka na brad."

Di ko alam kung hanggang kailan. Di ko alam kung darating pa ako sa time na ready nako "satin". Di ko alam kung kaya ko bang isacrifice mawala ung bestfriend ko sakin. Di ko pa talaga alam sa ngayon. Magulo talaga ung utak ko ngayon. 

All I know right this very moment is...

MASAYA AKO. MASAYA AKO SAYO BRAD. SOBRANG SAYA KO NA MALAMAN AT MARAMDAMAN NA MAHAL MO DIN AKO. 

Just give me more time to think things. Konting panahon pa para pagaralan ung sarili kong nawala nung nasaktan ako, nung naiwanan ako. 

Mahal kita Dan. Andito na tayo eh. Onting intay na lang. Malalaman mo na din ung sagot ko. 

BRAD WILL ALWAYS BE BRAD NO MATTER WHAT! 👊

We'll never give up coz the best of things always take time. ❤️

Y E N x D A N