So this must be the long 'see-you-later' thing...

And it hurts like hell. Are this things really falling into their RIGHTFUL places?
So if that's the case then I have to deal with it.

Un nga lang nalulungkot ako. Bakit kasi napaka one-sided ng nararamdaman ko? Na parang ako lang ung gumagawa ng paraan para tumagal tayo ng 7 buwan. Don't dare tell me that you are also doing your part in this fucking relationship of ours dahil di ko makita at WALA AKONG MAKITA!.

Dagdag ba sa pagkalalaki mo ung kaliwa't kanan na pambababae?ha? I bet you don't know the word "KARMA'. Di ka man lang natakot sa mga pinaggagagawa mo? And I hate you as much as I can do. Binigay ko naman lahat sa'yo ah. It isn't enough for you? Kung hindi pa, ito ang sayo ==> FUCK YOU!!. Di pa ba sapat na may isang ako na nasira na ung buhay dahil lang sa pagmamahal sayo. Isang ako na hinayaan kang maging sentro ng mundoko. At ang nag-iisang ako na mas pinili ang pagiging tanga para lang sayo na akala ko ay totoong mahal ako. Di pa rin ba sapat un para sayo? Bakit di mo itry ipasok sa makitid mong utak ang salitang MAKUNTENTO? Pusta ko wala talagang kaligayahan yang puso mo, dahil di mo alam mag-aapreciate ng kung anong meron ka. Palagi kang may hinahanap, ang iniisip mo laging may kulang. So, sagutin mo ako. Pano mo ide-define ang salitang MALIGAYA?

"Ano ako tanga para di makaramdam ng masaktan". That was your exact words nung gabing kinausap kita. Totoo ba to? I guess hindi, wala ni isang bahid ng katotohanan ung mga salitang binitawan mo sakin. Bakit?. Dahil kung talagang alam mo ang pakiramdam ng nasasaktan you wouldn't make me feel this bad. You won't.

Sige, tanong ko sayo. Sa lahat ba ng sinabi mo at pinangako sakin, ALIN BA ANG TOTOO? or I guess wala talagang totoo. Andito na ako sa puntong masasabi ko na sayo na ANHIRAP MO NG PANIWALAAN. Di ko na alam kung alin ung totoo sa hindi. Ang tanging alam ko lang ay patuloy lang ung paghihirap ko kung ipagpapatuloy ko pa to. Masyado na akong naging mapagbigay. Masyado ko ng pinairal ung puso at hindi ang utak ko. TAMA NA ANG PAGIGING TANGA IKING, TAMA NA!

Ito na ako eh. Papara na rin ako. Kasi nga hanggang dito na lang ako. Tapos na ako sa pagsama sa biyahe mo. Buong akala ko kasi parehas ung destinasyon natin kaya nakiangkas ako sayo, at sumabay sa pag-inog ng mundo mo. Pero sa kabila ng kabiguan ko na makasama ka hanggang dun sa dulo, still naging masaya pa din ako. Marami kasing magagandang bagay na nangyari sakin habang kasama kita. Don't worry there will no be bitterness in my heart after this, after us. Ung sinabi ko gaganti ako? binabawi ko na. Sabi ko naman kasi sayo ayokong makita kang nagdurusa at umiiyak ng dahil sakin eh.. Mabait pa din ang tadhana sayo. Mukhang di pa ako ung karma mo. Bahala na si Lord sayo. I'll let KARMA do the job for me. At pag dumating ung araw na nireresbakan ka na ng panahon. maisip mo sana na may tao din na naging ganyan ung pakiramdam nung mga panahong umaapaw ka sa saya at nagpapakasasa.

Di ko na pinarating sa punto na papiliin ka. Osha, sa kanya ka na. I know God has better plans for me. At unlucky di ka kasama sa pag-abot ko sa tugayog ng tagumpay na nakalaan para sa akin. Pakisabi na lang sa kanya na alagaan ka, mahalin ka. But when she fails to do so, promise babawiin kita. Ay joke. Wag na pala. Tama na to oh. Wasak na ako eh. Kahit papano mahal ko pa din naman ung sarili ko.

So take good care yourself for me. Tigilan mo na ung mga kabalbalan mo sa buhay. Ung bisyo mo na pag-inom tigilan mo na din. Drink moderately nga diba? You're not getting any younger iking. Be a man and face everything in store for you. I know kaya mo yan kasi nga kaya mo yan.


So here I am waving my last goodbye... So long iking.

Thank you for accompanying me for the past 7 months. (June 20, 2010- February 12, 2010). I have a great time sharing some precious moments with you.

20 will always be 20 in my heart.

Thank you JR SOLANO BARREDO for the laughter, the joy and the sorrow.

I love you babe. You mean so much to me. At wala pa ding papantay sa kung paano ako nagbigay sayo at para lang sayo.

Osha. Para na po. Ingat ka~

Sometimes you just have to forget what’s gone, appreciate what still remains and look forward to what’s coming next.